شیرینی ها معمولاً به عنوان خوراکی های لذیذ  شناخته می‌شوند و مصرف آنها می‌تواند به چندین  دلیل مفید باشد. البته باید به میزان مصرف آنها توجه داشته باشید و از فراز و نشیب‌های متعادل در مصرف شیرینی‌ها پیروی کنید.  اگر می‌خواهید در مورد مزایای مصرف شیرینی بدانید، در ادامه متن همراه ما باشید:

لذت و تسکین احساسات: شیرینی‌ها به عنوان یک منبع تسکین و لذت در مواقع خاص و جشن‌ها شناخته می‌شوند. مصرف شیرینی‌ها می‌تواند احساسات مثبتی ایجاد کرده و به افراد حس لذت‌بخشی دهد.

افزایش انرژی: شیرینی‌ها اغلب دارای قند و کربوهیدرات‌های ساده هستند که به سرعت انرژی فراهم می‌کنند. مصرف مقدار کوچکی از شیرینی می تواند باعث افزایش انرژی شود، مخصوصاً در مواقع اضطراری که نیاز به انرژی فوری دارید.

ترکیبات مغذی: بعضی از شیرینی‌ها دارای تریبات مغذی مانند مواد معدنی و ویتامین‌ها هستند. به عنوان مثال باقلواها شامل مغزهای خوراکی مغذی مانند پسته و بادام هستند و یا شیرینی‌های مغزدار مانند نان نازک پسته‌ای، کلمپه، حاج‌کریمی و کلوچه شامل مقدار زیادی گردو و پسته و خرما هستند که به سلامت بدن کمک می‌کنند.

افزایش سطح سرورتونین: شیرینی‌ها باعث افزایش سطح سرورتونین(هورمون خوشحالی) در مغز می‌شوند و به  رفع استرس و بهبود مزاج کمک می‌کنند.

ایجاد لحظات خوش:  شیرینی‌ها معمولاً در جشن‌ها، مراسم عروسی، تولد، عید، دورهمی‌های خانوادگی و مناسبت‌های خاص دیگر مصرف می‌شوند و به عنوان یک نماد جشن و شادی شناخته می‌شوند.

جذابیت بصری: شیرینی‌ها ظاهر زیبا و جذابی دارند و به عنوان محصولات تزئینی برای زیبایی‌بخشی به دیزاین مراسم نیز استفاده می‌شوند.

در این مطلب با هم چند مورد مهم از فواید خوردن شیرینی را برری کردیم.با این حال توجه داشته باشید که مصرف شیرینی‌ها باید با اعتدال انجام شود. زیرا مصرف بیش از حد قند و شیرینی ممکن است به سلامتی آسیب برساند و به مشکلاتی مانند اضافه وزن و بیماری‌های مزمن منجر شود. بهترین رویکرد این است که شیرینی‌ها را به میزان معقول و به عنوان بخشی از رژیم غذایی تازه و متنوع مصرف کنید.

کوکی‌های لینزر کوکی‌های آسان و خوشمزه‌ای هستند که معمولاً در تعطیلات درست می‌شوند. خود کوکی‌ها خیلی شیرین نیستند زیرا بعداً با مربا پر می‌شوند.

مواد لازم برای تهیه، آرد گندم، پودر قند، تخم مرغ، هل ، روغن

وقتی حرف از شیرینی های معروف شهر تبریز میشود، اولین چیزی که به ذهنمان می‌رسد، قرابیه است. و شاید اگر  به این شهر زیبا سفر نکنیم، هرگز درباره سایر سوغاتی‌های آن نیز چیزی ندانیم.

به همین دلیل امروز می‌خواهیم با همدیگر به شهر تبریز در دل استان آذربایجان شرقی ، سفر کنیم و یک به یک طعم شیرین سوغاتی‌های این شهر را بچشیم.

معروف‌ترین  شیرینی‌های سنتی تبریز کدامند؟

شیرینی اریس

اریس، ریس یا سۆت شیرنی‌سی یکی از شیرینی‌های محلی تبریز است.  این شیرینی از شیر، شکر، وانیل، پسته و کاکائو  تهیه می‌شود. و مدلهای مختلف آن به صورت کاکائویی، تسبیحی، ترد و شیری می‌باشد. بجز اریس تسبیحی(شکلات تسبیحی)، بقیه مدلهای این شیرینی خوشمزه به دو صورت ساده و پسته‌ای تهیه می‌شوند.

این شیرینی  یکی از معروف‌ترین سوغاتی‌های شهر تبریز است و حمل و ارسال آن  نیز خیلی راحت است.

راحت‌الحلقوم

 راحت‌الحلقوم یا لُقوم یا لُکوم یکی از انواع شیرینیها است که به‌صورت ساده، مغزدار و در رنگ‌ها و طعم‌های مختلف تولید می‌شود.

منشاء راحت‌الحلقوم به طور دقیق مشخص نیست، اما طبق تحقیقاتی که انجام شده، این شیرینی در اواخر قرن هجدهم در ترکیه یا ایران تولید شده است.راحت‌الحلقوم از نشاسته تهیه می‌شود.

رشته‌ختایی

 باقلوا کادایف یا رشته ختایی از شیرینی‌های ترک معروف شهر تبریز است که در ماه  رمضان  متقاضیان بیشتری دارد. این دسر مانند باقلوا طرفدارن زیادی دارد که از رشته، گردو، پسته، کره، پودر قند، دارچین، زنجبیل، پودر گل محمدی و گلاب تهیه می‌شود.

قرابیه

 قرابیه (یا قُرَبی یَه) (به ترکی آذربایجانی: Qurabiyə) نوعی  دیگر از شیرینی‌های‌ سنتی آذربایجان شرقی است که شبیه به کلوچه است. این نوع شیرینی علاوه بر تبریز در سایر شهرهای  ایران از جمله اردبیل، زنجان، قزوین، ارومیه و مراغه و همچنین در کشورهای جمهوری آذربایجان، ترکیه و یونان پخته می‌شود.

این شیرینی را با بادام که عمده محتویات آن است به همراه شکر و سفیده تخم مرغ و پسته درست می‌کنند. در قرابیهٔ پسته‌ای در تزیین روی شیرینی به جای بادام،  از مغز پسته استفاده می‌کنند. نوع دیگری از قرابیه بنام قرابیه نارگیلی نیز وجود دارد که در تهیه آن به جای بادام از پودر نارگیل استفاده می‌شود.

لوز

لوز نوعی شیرینی سنتی است  که خود انواع مختلف دارد: لوز بادام، لوز زعفرانی، لوز گردو و عسل، لوز شیرازی، لوز عسل،لوز پسته و لوز نارگیل.

در تبریز بیشتر لوز زعفرانی پخته می‌شود و در واقع از شیرینی‌های مجلسی و پرطرفدار آذربایجان شرقی است. عمده مواد استفاده شده در این نوع شیرینی، بادام و زعفران است که ترکیب این دو، طعم دلچسبی به آن می‌دهد.

نوقا

 نوقا یکی دیگر از شیرینی‌های سنتی شهر تبریز است که  از عسل یا شکر، سفیده تخم مرغ، آجیل و گاهی تکه‌های میوه  تهیه می‌شود.. واژه نوقا از کلمه «pan nogat» در زبان اکسیتان گرفته شده و به نظر می‌رسد ریشه آن از کلمه لاتین «panis nucatus» به معنی «نان آجیلی»  باشد.

سه گونه نوقا وجود دارد که یک گونه آن یعنی نوقای سفید («mandorlato» یا «torrone» در ایتالیا) با سفیده زده شده، تخم مرغ و عسل درست می‌شود که در شهر کرمونا ایتالیا در اوایل سده پانزدهم بوجود آمده‌است.

نوقا (لوکا) در شهر تبریز در انواع گوناگون ساده، گردویی، وانیلی، پسته‌ای، آجیلی و شکلاتی تهیه می‌شود و «نوقای گردویی» متداول‌ترین نوع نوقای تبریز محسوب می‌گردد.

نوقا (لوکا) از جایگاه مخصوصی در بین مردم تبریز برخوردار است و در جشن‌ها و اعیاد مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد. طعم مناسب، ماندگاری بالا و قیمت پایین از دلایل استقبال از این شیرینی در شهر تبریز، و جزء سوغاتی‌های پرطرفدار  است.

شیرینی پیچ انگشتی یا پفک گردویی تبریز

از شیرینی‌های سنتی قدیمی تبریز است و معمولاً در ایام نوروز پخته می‌شود.

پیچ‌انگشتی یا پفک گردویی بدون آرد تهیه می‌شود و مواد اصلی آن شامل پودر قند، زرده تخم‌مرغ و گردو است.

شیرینی کنجدی یا سوهان کنجدی

این شیرینی در رده شیرینی‌های مغذی قرار دارد و همانطور که از نامش مشخص است، مواد اصلی تشکیل‌دهنده آن کنجد است. سایر موادی که در این شیرینی استفاده می‌شود،  سفیده تخم‌مرغ، شکر قهوه‌ای و وانیل است. البته این شیرینی به روش‌های مختلف در خانه‌ها درست می‌شود و یک نوع دیگر آن با ترکیب ارده، پودرشکر، آرد، روغن مایع، کنجد، خرما و گردو پخته می‌شود.

باقلوای تبریز

باقلوای تبریز

و اما رسیدیم به خوشمزه‌ترین شیرینی تبریز، باقوا.

هر چند باقلوا در شهرها و کشورهای مختلف با یک اسم مشابه اما با طعم‌ها و شکل‌های متفاوت تهیه می‌شود؛ اما از آن دسته شیرینی‌هایی است که در هر منطقه‌ای رکورددار می‌شود و طرفداران خاص خودش را دارد. مثلاً باقلوای عربی، باقلوا استانبولی(باقلوا ترکی)، باقلوای یزد، باقلوای قزوین و باقلوای تبریز؛ هر کدام به عنوان مهمترین و محبوب‌ترین سوغاتی‌های این مناطق شناخته می‌شوند و اگر از مردم هر کدام از این شهرها بپرسید که “آیا باقلوا را دوست دارند یا نه؟” به سختی پاسخ منفی دریافت خواهید کرد و یا کسی را خواهید یافت که باقلوای شهری دیگر را به شهر خود ترجیح دهد.

باقلوا در تبریز شباهت زیادی به باقلوا ترکی دارد و به شکل‌های مختلفی مانند لوزی، مربع و لوله‌ای تهیه می‌شود.

مواد میانی و تزئین این نوع باقلوا که  میزان استفاده از آنها در مزه و کیفیت آن تاثیر بسزایی دارد، گردو و یا پسته است. برای شیرینی کردن باقلوا نیز از مخلوط آب و شکر و گلاب استفاده می‌شود که گاهی برای طعم بهتر به آن شیرعسلی نیز اضافه می‌کنند.

راستی، به نظر شما هم باقلوا خوشمزه‌ترین شیرینی تبریز است؟ آنهایی که نظرشان مثبت نیست، بنویسید که شیرینی محبوب تبریزی شما کدامیک است؟

شیرینی ماکارون چیست؟

ماکارون یک شیرینی فرانسوی است که مواد اصلی برای تهیه آن، سفیده تخم مرغ و شکر درست است. مواد دیگری که در تهیه ماکارون بکار می‌رود،، پودر شکر یا پودر قند، پودر بادام یا پودر بادام زمینی و رنگ‌های خوراکی مجاز است. معمولاً وسط این شیرینی با شکلات سفید، خامه یا مربا پر می‌شود.

آیا تا به حال پخت شیرینی ماکارون فرانسوی در خانه را امتحان کرده‌اید؟

امروز در این مطلب می‌خواهیم بهترین نکات مربوط به این شیرینی خوشمزه را به شما بگوییم تا همه را با خلاقیت‌های حرفه‌ای خود تحت تاثیر قرار دهید.

نکات تهیه ماکارون:

• آرد و پودر قند را الک کنید

برای اطمینان از اینکه ماکارون‌هایتان صاف و بدون گلوله هستند، آرد بادام و پودر قندتان را خوب الک یا صاف کنید. می‌توانید هر دو مواد را با هم الک کنید تا مطمئن شوید که خوب مخلوط می‌شوند.

• ترکیب “ tant pour tant “.

این قانون فرانسوی که به فرانسوی “tant pour tant” نامیده می شود، به ما می گوید که از آرد بادام به اندازه پودر قند استفاده کنیم.

پیروی از این قانون در تمام دستور‌العمل‌های ماکارون تضمین می‌کند که  همیشه  شیرینی‌هایتان عالی و خوشمزه می‌شوند.

• قیف‌های هم‌اندازه

اطمینان حاصل کنید که تمام ماکارون‌های شما با هم اندازه یکسانی دارند. این از سوختن بعضی از آنها، در حالی که بقیه هنوز خام هستند جلوگیری می‌کند.

می‌توانید  از شکل‌های مشخص‌شده‌ای که معمولاً  روی صفحه‌های سیلیکونی است، استفاده کنید یا می‌توانید با استفاده  از کاغذ پخت یک الگو بسازید.

همچنین بسیار توصیه می‌شود که خمیر ماکارون را در دویا با نازل گرد شماره 10 قرار دهید تا به فرم ایده آل شما کمک کند.

وقتی همه ماکارون‌ها را در سینی گذاشتید، به آرامی روی آن ضربه بزنید تا حباب‌ها خارج شوند. اگر هنوز مقداری حباب باقی مانده است، می‌توانید از خلال دندان برای بیرون زدن آنها استفاده کنید.

• خشک کردن ماکارون

قبل از پخت ماکارون، باید اجازه دهید خوب خشک شوند. این کار از ترک خوردن آنها در هنگام پخت جلوگیری می کند و باعث براق شدن آنها می شود.

ماکارون‌های خود را در هوای آزاد (در دمای اتاق) بگذارید و برای بررسی اینکه آیا قبلاً خشک شده‌اند یا خیر، با انگشت خود به آرامی روی ماکارون را لمس کنید. مدت زمان خشک شدن آنها بسته به رطوبت می‌تواند متفاوت باشد، بنابراین می‌توانید چندین بار بررسی کنید.

*چه زمانی متوجه خواهید شد که آیا آنها از قبل خشک شده اند؟ اگر وقتی سطح آن را کمی لمس کردید به انگشتتان نچسبید، آماده پخت هستند.

• مرحله‌ی قبل از پُر کردن داخل ماکارون

هنگامی که ماکارون‌های شما از فر بیرون آمدند، بسیار مهم است که اجازه دهید دوباره خشک شوند. بنابراین قبل از برداشتن  شیرینی‌ها روی سینی بگذارید تا کاملا خنک شوند.

پس از خنک شدن می‌توانید آنها را بردارید و شروع به پر کردن  کنید.

حالا که نکات بیشتری در مورد پخت شیرینی ماکارون یاد گرفتید، وقت آن است که این شیرینی فرانسوی خوشمزه را بپزید.

ما عاشق دیدن خلاقیت‌های شما هستیم. از تجربه‌های هنر شیرینی‌پزی خود برایمان بنویسید.

در من، اگر دستور پخت این شیرینی لطیف و خوشمزه را نمی‌دانید، برایمان کامنت بگذارید تا به دستورات شیرینی‌پزی وب‌سایت اضافه کنیم.

کلوچه سیستان یا کلوچه زابلی چیست و چطور تهیه می شود؟

کلوچه زابلی یکی از شیرینی‌های محبوب مردم سیستان بوده که در دو نوع خرمایی و ساده پخت می‌شود.

در میان کلوچه‌های سیستانی یک کلوچه را هم به اندازه قرص ماه می‌پزند که آن را نان سال می‌نامند و برای ماندگاری برکت، در سفره نان یا یخدان و امثال آن تا بعد از سیزده نوروز و گاه تا سال تحویل بعد نگه می‌دارند. این کلوچه نیز از نوع کلوچه ساده یا روغنی است. همچنین کلوچه‌هایی به شکل آدمک از خمیر کلوچه ساده درست کرده در تنور می‌پزند که آن را ترک  می‌نامند و به بچه ها می‌دهند. در سیستان عموماً سه نوع کلوچه وجود دارد:

کلوچه ساده یا روغنی، کلوچه خرمایی، کلوچه قندی.

برای پختن کلوچه ساده و خرمایی، مقداری آرد را در دو سوم آب و یک سوم روغن خمیر می کنند. خمیر این کلوچه ها به قدری سفت است که به جای مشت کردن برای ورز دادن نهایی، آن را در سفره ای پیچیده و افراد سنگین وزن با پا لگدکوبش می‌کنند.

آن گاه دوباره خمیر را به اندازه گردو، لقمه لقمه کرده و با اندکی روغن آن را ابتدا در تغار و سپس در سفره و زیر پا به گونه ای که گفته شد کاملاً ورز می‌دهند. برای پختن کلوچه ساده یا روغنی، گلوله های کوچکی از خمیر، به اندازه بزرگ‌تر از گردو، جدا کرده و آن را با وردنه به ضخامت یک و قطر حدود پنج سانتی متر پهن می‌کنند. روی آن را با دندانه‌های شانه نقش می‌اندازند و برای این که ضمن پختن باد نکند با سیخ کوچکی آن را سیخ می‌زنند و اندکی هم زعفران و تخم مرغ برای تزئین رویش می‌مالند و آن گاه آن را در فر یا تنور می‌پزند.

طرز تهیه کلوچه سنی قزوین را اینجا ببینید

روش پخت کلوچه قندی:

کلوچه قندی را نیز همانند کلوچه ساده می‌پزند. با این تفاوت که در خمیر آن به مقدار فراوانی شکر اضافه می‌کنند. وجود شکر باعث سفت‌تر شدن خمیر کلوچه قندی می شود. برای معطر شدن، کمی گلاب و زنجبیل به آن اضافه می‌کنند. روی گرده این کلوچه را هم با زعفران و تخم مرغ می آرایند. کلوچه قندی را معمولاً به شکل دایره کوچک‌تر از کلوچه ساده یا روغنی می‌پزند و گاهی نیز آن را به شکل لوزی و مستطیل تهیه می‌کنند.

روش پخت کلوچه خرمایی:

کلوچه خرمایی را با همان خمیر کلوچه ساده به شکل مثلثی تهیه می‌کنند و معروف ترین کلوچه سیستان است. روش تهیه این کلوچه در شکل زیر نشان داده شده است.

روش پخت کلوچه خرمایی زابلی یا سیستانی

برای تهیه این کلوچه، آرد با شیر، روغن، سیاه دانه و رازیانه خمیر می‌شود. سپس خمیر چانه شده و در ادامه با کمک وردنه روی سینی پهن می‌شود. مغزی خرما در وسط خمیر پهن شده قرار می‌گیرد. سپس خمیر به شکل مثلث تا زده می‌شود. آن گاه روی خمیر مثلثی شکل تا شده چنگال زده می شود تا ضمن جلوگیری از پف کردن، ظاهری زیباتر پیدا کند. این کلوچه پس از پخت دارای رنگ طلایی خوش رنگی است. زابلی های مقیم استان گلستان نیز این کلوچه را تهیه می‌کنند. به لحاظ ارزش غذایی نیز این کلوچه دارای ارزش تغذیه‌ای بالایی بوده و مقوی است.

به همه کلوچه‌های سیستانی علاوه بر افزودنی‌هایی که گفته شد، سیاه‌دانه هم می‌افزایند. در گذشته کلوچه‌های سیستانی مخصوص عید نوروز بود، اما در حال حاضر در مواقع مختلف برای مصرف معمولی هم پخته می‌شود. تهیه و پخت و عرضه بازاری این کلوچه ها به ویژه کلوچه خرمایی، در زابل رواج زیادی دارد.