شیرینی های سنتی مازندارن

مازنداران، استانی با باغ‌های سرسبز و میوه‌های ناب  و خوشمزه، که وقتی حرف از  خوراکیهای این استان میشود،  شاید اولین چیزی که به ذهنمان میرسد، همان  طراوت میوه‌هایش باشد.

اما جالب است بدانید که این استان علاوه بر میوه ها و خورشت ناردون لذیذ، شیرینی‌های محلی بسیار خوش‌طعمی دارد که یادگار شیرینی‌پزان قدیمی این دیار است. شیرینی هایی که شاید نامشان کمتر به گوشتان خورده باشد اما آنقدر لذیذ هستند که اگر یکبار طعم آنها را بچشید، به لیست شیرینی‌های مورد علاقه خود اضافه خواهید کرد.

انواع شیرینی های سنتی مازندارن

آب دندون

آب دندون نوعی شیرینی سنتی و معروف مازندران است که به دلیل ترد بودن به این نام مشهور است و به روایتی در اصل، نامش باب دندون بوده ‌است. این شیرینی سنتی  در قدیم برای مراسم عروسی، در اندازه‌های درشت درست می‌شد و به همراه خریدهای عروس در سینی‌های بزرگ برای خانواده عروس فرستاده می‌شد. این رسم هنوز هم در بعضی خانواده‌ها مرسوم است. همچنین در ایام نوروز نیز این شیرینی را در اندازه کوچک درست می‌کنند. این شیرینی فقط با کمی تفاوت شبیه به نان برنجی است.

در تهیه این شیرینی از ترکیب آرد برنج و آرد گندم استفاده میشود. همچنین برای طعم دادن به آن  هل و زعفران اضافه می‌کنند.

(طرز تهیه شیرینی آبدندون)

اغوزکنا

اغوزکنا یا اغوزنون(در لهجه مازندرانی به معنی گردومانند، نوعی دیگر از شیرینی سنتی مازندران است که معمولاً در شب یلدا تهیه می‌شود. برای تهیه خمیر اغوزکنا از آرد برنج و کمی آرد گندم به همراه پودر گردو استفاده می‌شود. طعم دهنده‌های آن نیز هل و رازیانه هستند.

این شیرینی جزء شیرینی‌های خشک محسوب میشود و زمان ماندگاری بالایی دارد.  

برنجک

برنجک  یا بادونه(بهاردانه)، یکی دیگر از شیرینی‌های خوشمزه مازندران است که بافت ترد و عسلی دارد و معمولاً برای دورهمی‌های شب یلدا تهیه می‌شود.

طریقه تهیه برنجک به این صورت است که در ابتدا برنج را در آب کافی می جوشانند تا اینکه مغز آن پخته شود و بعد از آن برنجهای پخته شده را آبکش کرده و  میگذارند تا کاملاً خشک شود. بعد از آن، آن‌ها را در مقداری روغن تفت داده تا پف کنند و قابل خوردن شوند. مقداری از شکر را به روش بن ماری ذوب کرده .سپس با برنجهای پف کرده مخلوط می‌کنند تا برنجها به همدیگر بچسبند. سپس روی یک سطح صاف آن‌ها را پهن کرده و با کمک وردنه یا پشت قاشق صاف میکنند.  بعد از خنک شدن آن‌ها را برش زده و سرو می‌کنند.

پشت زیک

پِشت زیک نوعی شیرینی مازندرانی شبیه به سوهان کنجدی است. برای تهیه این شیرینی ، عسل یا شکر را با کره روی اجاق کاراملی کرده سپس کنجد را اضافه می‌کنند. بعد آن را روی سینی ریخته و برش می‌دهند.

 پشت زیک جزو شیرینی‌های عید نوروز می‌باشد.

رشته برشته

رشته برشته یا رشته به رشته، نوعی  دیگر از شیرینی‌های سنتی و معروف استان مازندران است که اصالت آن به شهر دیباج(شهری که بین سه استان گیلان و مازندران و گلستان است)، برمی‌گردد.در این نوع شیرینی برنج را خیسانده، آرد می‌کنند و با آب خمیر می‌کنند. روی تشت کمی زرده تخم مرغ و کره می‌مالند و خمیر را روی تشت به شکل رشته می‌ریزند بعد سرخ می‌کنند.  در نهایت، روی رشته به رشته پودر قند و هل کوبیده می‌ریزند.

این شیرینی در گیلان هم تهیه شده و  همراه با دسر فرنی سرو می‌شود.

تنوع شیرینی‌های سنتی مازندران شاید به اندازه شیرینی‌های سنتی قزوین یا تبریز نباشد، اما همانطور که دیدید، آنقدر خوش عطر و طعم هستند که مسافران عاشق شیرینی را جذب خود کنند.

به راستی مگر می‌شود عاشق شیرینی‌هایی که عطر برنج‌های شمال را همراه خود دارند، نشد؟ تجربه شما از سوغاتی‌های شیرین مازندران چیست؟ برایمان بنویسید.